Η αρνητική πλευρά της άτυπης οικονομίας
Η άτυπη οικονομία είναι αποτέλεσμα ενός μη λειτουργικού κρατικού συστήματος, που δεν έχει προβλέψιμους κανόνες, οι οποίοι με τη σειρά τους συντάσσονται με ένα πλέγμα άτυπων συναλλαγών. Τα «γρηγορόσημα» και τα «λαδώματα» με τις «συνήθεις ύποπτες» δημόσιες υπηρεσίες, οι εργαζόμενοι «χωρίς χαρτιά» και μια σειρά από καθημερινές περιπτώσεις της ελληνικής πραγματικότητας είναι κλασικά παραδείγματα της άτυπης οικονομίας στη χώρα μας, με τεράστιους πόρους να διακινούνται εκτός συστήματος. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι πολύ συχνά είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο για κάποιες δράσεις να είναι ενταγμένες συνεχώς στο επίσημο οικονομικό σύστημα. Επίσης πολύ συχνά «οι πρωταγωνιστές» μορφών άτυπης οικονομίας δεν επέλεξαν ή και δεν θέλησαν αλλά αναγκάστηκαν θεσμικά να είναι έξω από το επίσημο σύστημα. Αυτό αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη θεσμικής θωράκισης της ελληνικής οικονομίας.
Ολη αυτή η κατάσταση προκαλεί και εκκολάπτει την παραοικονομία. Τροφοδοτεί και ευνοεί επαγγέλματα και παρασιτικές καταστάσεις που εκτρέφονται από την ασάφεια και τη συνεχή αβεβαιότητα (π.χ. κλειστά επαγγέλματα, παρεμπόριο).
Το αναπαραγόμενο και αδιέξοδο αυτό φαινόμενο μας βλάπτει τελικά όλους, αλλά κυρίως τους έλληνες πολίτες που πληρώνουν με συνέπεια τους φόρους τους.
Θετική πλευρά της άτυπης οικονομίας
Ο Ρόμπερτ Νιουγουίρθ έχει διαφορετικη άποψη για την άτυπη οικονομία.Βρίσκει στοιχεία που την καθίστουν αποτιμημένη δύναμη.Ο Ρόμπερτ Νιουγουίρθ πέρασε τέσσερα χρόνια ανάμεσα στους χαοτικούς πάγκους των λαϊκών υπαίθριων αγορών μιλώντας με πλανόδιους πωλητές του παραεμπορίου ώστε να μελετήσει το περίφημο «Σύστημα D», το παγκόσμιο παράνομο οικονομικό δίκτυο. Υπεύθυνο για περίπου 1,8 δισεκατομμύρια θέσεις εργασίας, αποτελεί μια οικονομία υποτιμημένης δύναμης και πεδίου εφαρμογή.
Η άτυπη οικονομία είναι αποτέλεσμα ενός μη λειτουργικού κρατικού συστήματος, που δεν έχει προβλέψιμους κανόνες, οι οποίοι με τη σειρά τους συντάσσονται με ένα πλέγμα άτυπων συναλλαγών. Τα «γρηγορόσημα» και τα «λαδώματα» με τις «συνήθεις ύποπτες» δημόσιες υπηρεσίες, οι εργαζόμενοι «χωρίς χαρτιά» και μια σειρά από καθημερινές περιπτώσεις της ελληνικής πραγματικότητας είναι κλασικά παραδείγματα της άτυπης οικονομίας στη χώρα μας, με τεράστιους πόρους να διακινούνται εκτός συστήματος. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι πολύ συχνά είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο για κάποιες δράσεις να είναι ενταγμένες συνεχώς στο επίσημο οικονομικό σύστημα. Επίσης πολύ συχνά «οι πρωταγωνιστές» μορφών άτυπης οικονομίας δεν επέλεξαν ή και δεν θέλησαν αλλά αναγκάστηκαν θεσμικά να είναι έξω από το επίσημο σύστημα. Αυτό αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη θεσμικής θωράκισης της ελληνικής οικονομίας.
Ολη αυτή η κατάσταση προκαλεί και εκκολάπτει την παραοικονομία. Τροφοδοτεί και ευνοεί επαγγέλματα και παρασιτικές καταστάσεις που εκτρέφονται από την ασάφεια και τη συνεχή αβεβαιότητα (π.χ. κλειστά επαγγέλματα, παρεμπόριο).
Το αναπαραγόμενο και αδιέξοδο αυτό φαινόμενο μας βλάπτει τελικά όλους, αλλά κυρίως τους έλληνες πολίτες που πληρώνουν με συνέπεια τους φόρους τους.
Θετική πλευρά της άτυπης οικονομίας
Ο Ρόμπερτ Νιουγουίρθ έχει διαφορετικη άποψη για την άτυπη οικονομία.Βρίσκει στοιχεία που την καθίστουν αποτιμημένη δύναμη.Ο Ρόμπερτ Νιουγουίρθ πέρασε τέσσερα χρόνια ανάμεσα στους χαοτικούς πάγκους των λαϊκών υπαίθριων αγορών μιλώντας με πλανόδιους πωλητές του παραεμπορίου ώστε να μελετήσει το περίφημο «Σύστημα D», το παγκόσμιο παράνομο οικονομικό δίκτυο. Υπεύθυνο για περίπου 1,8 δισεκατομμύρια θέσεις εργασίας, αποτελεί μια οικονομία υποτιμημένης δύναμης και πεδίου εφαρμογή.
